برخی از. هنرجویان هنرکده. و اشعار سپید و نو.
ﭘﻠﮏ ﺯﺩﻡ ... ( ﺷﯿﻮﺍ ﺍﺭﺩﻭﺋﯽ )
ﺑﺎﺯﺩﻳﺪ : 2358
ﻫﺰﺍﺭ ﭘﻠﮏ ﺯﺩﻡ
ﺗﻮ ﻫﻨﻮﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﯼ
ﺳﺮﺩ ﻭ ﺳﻨﮕﯽ
ﺑﺎ ﺗﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻮﯼ ﺩﻝ ﺯﺩﮔﯽ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ
ﭘﻠﮏ ﻣﯽ ﺯﺩﻡ ﻭ ﻋﺸﻖ
ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ﮐﻮﮎ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ
ﻋﺸﻖ ﺑﺮﮐﻪ ﺍﯼ ﺑﻮﺩ
ﮐﻮﭼﮏ ﺍﻣﺎ ﻋﻤﯿﻖ
ﻭ ﻣﻦ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺗﻨﺪ
ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻋﺼﺮ
ﺍﺯ ﺳﺮ ﺑﺮﮐﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ
)) ﺷﯿﻮﺍ ﺍﺭﺩﻭﺋﯽ ((
https://telegram.me/sherebarankhorde
ﻫﺎﯾﻢ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﺳﺖ ...( ﺳﭙﯿﺪﻩ ﺩﺍﻭﺩﯼ )
ﺑﺎﺯﺩﻳﺪ : 392
ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻫﺎﯾﻢ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﺳﺖ
ﮐﻪ ﺧﯿﺎﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﮐﻮﭺ
ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﯽ ﺳﺖ ...
)) ﺳﭙﯿﺪﻩ ﺩﺍﻭﺩﯼ ((
ﺑﺮﭼﺴﺐﻫﺎ : ﺳﭙﯿﺪﻩ ﺩﺍﻭﺩﯼ
ﺁﺩﻡﻫﺎﯼ ﺑﻬﺎﺭﯼ
ﭼﻪ ﻣﯽﻛﻨﻴﺪ
ﺑﺎ ﺑﺮﮔﯽ ﻛﻪ ﺧﺰﺍﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﺩ؟
)) شین براری 
shin ..
ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ
ﻫﺮ ﭘﺎﯾﯿﺰ
ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﺑﺮﮔﺮﯾﺰﺍﻥ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ
ﻣﯽ ﻣﯿﺮﻧﺪ ....
)) ﻏﺰﻝ ﺍﻗﻠﯿﺪﯼ
بازدید4747
پنﺞ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺑﻮﺩ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻱ ﻣﺎ
ﻛﻪ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺗﺮﻙ ﻛﺮﺩﻱ
ﻫﻨﻮﺯ ﺻﺪﺍﻱ ﻫﻮﺍﭘﻴﻤﺎ
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺁﺑﻲ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ
ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻫﺎﻱ ﺳﻴﺎﻩ
ﭘﻴﺎﻡ ﺁﻭﺭﺍﻥ ﺩﻝ ﺗﻨﮕﻲ ﺍﻧﺪ
ﻛﻪ ﻫﺮ ﭘﺎﻳﻴﺰ ﻛﻮﭺ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺣﻨﺠﺮﻩ ﻱ ﻟﺮﺯﺍﻧﻢ
ﻣﮕﺮ ﺳﻔﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﺎﺷﺪ
ﺗﻮ ﻛﻪ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﻧﺒﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻱ
ﺭﻓﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺎﻳﻲ
ﻭ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﺳﻜﻮﻱ ﭘﺮﻳﺪﻥ ﺑﻮﺩ
ﻧﻪ ﻳﻚ ﺩﺭﻳﭽﻪ ﺑﻪ ﺃﺑﺪﻳﺖ
ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻱ
ﻭ ﻣﺎﻩ ﻫﺎ ﻣﻲ ﮔﺬﺭﻧﺪ
ﺑﻪ ﻧﻘﺸﻪ ﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﻭﻱ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺍﺗﺎﻗﻢ ﺯﻝ ﻣﻲ ﺯﻧﻢ
ﻭ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ
ﭘﻨﺞ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ
ﻧﻤﻲ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺧﻴﻠﻲ ﺩﻭﺭ ﺑﺎﺷﺪ !
)) ﺭﻭﺷﻨﮏ ﺁﺭﺍﻣﺶ ((
بازدید 5768
محمد شیرین زاده
باید ان
شﺐﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩﻧﯽ
ﻭ ﮐﻢﺳﻮ ﺭﺍ
ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﯽ
ﻧﻢِ ﺍﻧﺪﻭﻩ
ﺑﺎﺭﺍﻥِ ﺷﺮﺟﯽ
ﺧﻔﻪ ﺩﺭ ﺁﻭﺍﯾﯽ ﻣﺮﻣﻮﺯ
ﺁﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﺎ ﺑﻮﯼ ﺗﻨﺪ ﻓﻘﺮ
ﻣﺎ ﻣﺜﻞ ﻋﻨﮑﺒﻮﺕﻫﺎﯼ ﺑﯽﺗﺠﺮﺑﻪﯼ ﮐﻮﭼﮏ
ﺗﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﮐﻠﻤﻪ ﻣﯽﺗﻨﯿﺪﯾﻢ
ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺧﻮﺩ
ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺷﺐ
ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺩﺭﺧﺖ ﺧﻮﺵﻋﻄﺮ ﺍﮐﺎﻟﯿﭙﺘﻮﺱ
ﻭ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪﻫﺎﯾﯽ
ﮐﻪ ﻓﻮّﺍﺭﻩﻫﺎﯼ ﺑﯽﺗﻔﺎﻭﺗﯽﺷﺎﻥ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﻓﻮﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺣﺼﯿﺮ ﭘﻨﺠﺮﻩﻫﺎ ﻣﯽﭘﺎﯾﯿﺪﻧﺪ
ﺗﺎ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﻟَﺨﺖ ﻭ ﺗﻨﺒﻞ ﺭﺍ
ﻧﺰﯾﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ
ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﯽ
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ
ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮﻩﺍﺕ ﺭﺍ
ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ
ﻭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺜﻞ ﺷﭙﺶ.
ﺩﺭ ﺣﯿﺎﺕِ ﺣﺲﻫﺎﯾﺖ ﻗﺪﻡ ﻣﯽﺯﻧﺪ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﻏﺮﻭﺏﻫﺎﯼ ﺣﺰﻥﺍﻧﮕﯿﺰ
ﺩﻝﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﭼﺮﺍﻏﯽ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﯽﺷﺪ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﻏﺮﻭﺏﻫﺎ ﺑﻮﺩ
چیستا یثربی 
ﮐﻪ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﻧﺠﺎﺗﻤﺎﻥ ﺁﻣﺪ
ﻭ ﺷﻌﺮ ﻓﺘﺤﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩ .
)) ﮊﯾﻼ ﻣﺴﺎﻋﺪ ((
https://telegram.me/sherebarankhorde
ة
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﺮﺍﺳﻢ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ... ( شین صیقلانی )
ﺑﺎﺯﺩﻳﺪ : 8649
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﺮﺍﺳﻢ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﺻﺒﺢ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﻮﻡ
ﺑﺎ ﻫﺮﺍﺱ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ
ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻮﺩﯼ
ﺑﻬﺎﺭ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ ...
ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻢ ﺑﻬﺎﺭ ﮐﺠﺎ ﺭﻓﺖ؟
ﮐﺴﯽ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﺮﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﺪ
ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ !
شین ...
این پیج که مدیریتش دست شین نیست پس ازشون یادی کنیم که گرچه دوریم ز دیدارشون اما برقراره خاطرات و گلواژه های نابشون در یادمون
شما از جانب من بهشون سلامی صمیمانه برسونید و بگید عمری هست که زندگیمون به یاری جمعی از افرادی پیش میره که به لطف ایشون باهاشون در جلسات اشنا شدیم و با گذشت سالها اونها شدند تمام ستون های زندگی مون مرسی بهت بدهکاریم استاد بزرگوار و بی حوصله ی خوبمون