داستان کوتاه

مهربانو در اشپزخانه کنار اجاق خود را کمی کشو قوس میداد تا بتواند از دریچه ی آشپزخانه ی سنتی مادربزرگ   تصویر راز بقا را تماشا کند 

دسته ی ماهیتابه در دستش،بود و در دست دیگرش یک قاشق بلند  که خیره بود به تماشای مستند و دهانش از تعجب نیمه باز که ناگه گفت؛  

وااای  عجب  بی رحمانه  شکارش کرد،  تا خواست از آبشار رودخانه بالا بره و برخلاف جریان اب شنا کنه که  مابین زمین و هوا،  خرس گریزلی گرفتش ،   واقعا  خوی حیوانی این جکو جونورای وحشی  ، حال آدمو بد میکنه،   بویی از عاطفه و انسانیت نبردن این حیوان های درنده خو...

این ها را گفت و ماهی درون ماهیتابه را اینرو به آنرو کرد.... 

DaTe ۱۳۹۹/۰۴/۲۸ [][][]  time۰۳:۱۶  shin brari 

{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}

========Dasstanak===Number==23========

مشاور ؛ آروم چشمانت رو ببند و چند نفس عمیق بکش و قدم به قدم با دستورالعمل من پیشروی کن،  تا بهت ثابت بکنم که تصورت اشتباهه و تو هم یکی مثل بقیه هستی و با فرمول و راهکاری که بهت میدم میتونی به شادمانی و طراوت و نشاط دست پیدا کنی . خب حالا چشمات رو ببند و چند نفس عمیق بکش،  تا چاکراه های انرژی همراستا بشن ،  

 خودتو سوار بر موج نقره فام  خیال به گذشته های دور ببر،   همون وقتی که هنوز یک دختر بچه ی پنج شش ساله شاد و پر انرژی بودی و روی ابر رویاهات قدم میزدی،   تصور کن روزی جدید در فصل بهار همراه پیچش نسیم معطر و خوش عطر گلها و شکوفه ها آغاز شده،  و ارام وارد اتاقی صورتی رنگ و  مجلل میشی،  خودت رو در قالب دختر بچه ای شش ساله با موههای بور،  روی تخت خوابت تجسم کن،   عروسک سفید خرسی ات رو بغل کردی و خوابی،  داری توی خواب رویای شیرین و رنگین کمانی میبینی، و ناگه در خواب لبخندی به لبت میشینه و طبق همیشه یه چال کوچیک روی گونه هات جا خوش میکنه،  اون دخترک پاک و معصوم  تبلور  کودک درونت هست که اکنون بالا سرش ایستادی، و  حالا آهسته و نرم  میبایست کودک درونت رو بیدار کنی.  تا مجدد  نشاط و  خوشبینی و لطافت  بهمراه  حس خوشبختی  در زندگی ات  حلول کنه و منعکس بشه   همراهه کودک درونت اکنون شادی هم بیدار می‌شه.  

بیمار  چشمانش را باز میکند و زار زار زجه میزند  و میگوید ؛  بیدار شد،  بیدار شد،  بیدارش کردی لعنتی،  تو که حرف مریض رو گوش نمیدی و از درکش عاجزی،  غلط میکنی مطب زدی،  مرده شور اون مدرک پزشکیت رو ببره ،   زنیکه ی زبان نفهم. آخه به تو هم میگن  دکتر؟   تو یه  بیشعوره  تمام عیاری ،  خدا لعنتت کنه ،  کودک درونم رو باز  بیدار کردی،   اخه زنیکه ی دیوث  من که بهت  ده بار گفته بودم  که با دیگران  فرق دارم ،   اما  از بس  زبان نفهمی که  نفهمیدی  چی میگم  و اصرار کردی  که هیچ فرقی بین من و مریض های دیگه ات نیست  و با همون روش  میتونی  شادی و نشاط رو به زندگیم برگردونی،   بیدارش کردی  لعنتی،    بعد از  سی سال  بیدارش کردی  اشغال

دکتر ؛  چیه مگه ،  چی شده خب،  پس چرا شاد نیستی،  باید شاد باشی که کودک درونت رو تونستی مجدد بیدار کنی.... 

 زن بیمار اشکهایش را با گوشه دستش پاک کرد و عینک دودی گرانقیمتی را به چشمانش زد و بینی اش را که به فین فین افتاده بود بالا کشید و گفت: آخه  بیدار کردن یه دختربچه ی شش ساله ی اسفندی که سر چهار راه  افسریه اسفند دود میکنه،  جایی واسه خاطر شادمانی کردن،  هم داره؟  کودک درونم از پنج سالگیم داشته توی خیابونای شهر فال میفروخته و اسفند دود میکرده،   تا اینکه آخرشم یه جمعه،  ماشین میزنه و مادرمو  میکشه و با پول دیه اش زندگیم رو عوض میکنم، اما نمیدونم چطور میشه گذشته ام رو عوض کنم؟    حالا هم بیدار کردن یه دختربچه ی  دست   فروش  چه  شادی ای میتونه داشته باشه؟  بیدار کردن  بچه ی دستفروش با  یه قوطی سوخته و سیاه و چند تکه زغال و اسفند   سر چهار راه  کجاش  شادی آوره؟     ها؟...

TIME۲۲:۵۲     DATE ۱۳۹۸/۰۱/۲۸  

_______________________________________________{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}

   چند نظر از مخاطبین #<3    0245 +نظر مثبت      ±02    []  Time:۰۳:۱۴    [][][]   Date:۱۳۹۹/۰۴/۲۸ []

{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Date: 2020/03/08    Time;  12:28" ⁿ   

Hanjhbabi@yahoo   @):-<3 نظرداد 

 عالی و جالب ،  تا الان توجه نکرده بودم ،  راست گفتید  هرکی ،  دوای درد خودش را  مشکل گشای درد دیگری  اعلام میکنه و پیشنهاد میده . عالی بود <3      Time: ۰۳:۱۳   [][]  ۱۳۹۹/۰۴/۲۸  ‹--«« Date: 

{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}

    ___________________________________________

Date 2020/05/09    Time: 11:08" ⁿ  

  Barbodfarahi@Gmail.com    Inbox send              <3   <3

 

مفید واقع شد،  لایک     آموزنده  و  خلاق ،  استعاره زیبا    از کودک درونی که  گره بر  کودکانه های کودک کار  و  خاطرات خشن و بیرحم  کار در  خیابان های شهر  زده است و خط ربط خلاقی که به  پیچیدن یک نسخه ی مناسب احوالات خویش برای دیگران  اشاره دارد.  آقای براری من دنبال کننده اثار شما بوده ام همواره و میدانم شگرد پ تخصص شما داستان بلند است با پیچیدگی ها و شگردهای خاص و بی بدیل خودتان،  از اینکه داستانک یافتم از شما  به سر شوق آمدم.  نویسا باشید

محمد جوهرنیا    کاشان   ۰۳:۱۱     ۱۳۹۹/۰۴/۲۸

_____________________________________________

{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}

B-) ;-) :-) :-P :-SS O:) :-/ B-) :$ :-S :@ :-) ;-) :-( :-o :-D  @):- <3 :-B :-* >:) :| :'( ;-) :-D <3 :-) B-)  >:) :-* @):- _  Time:  ۰۳:۱۲  __   Date:  ۱۳۹۹/۰۴/۲۸

   :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: 

     __________________خاطره__________________

Remember  MR_NOBARY & Problem whit Tall  

Date:2020/03/12  Time:10:03" ⁿ   #like+126 n

STORY SHORT [][][]+42#[][<3 [][][][]

   دوستان،  چرا  اکثرا  در   B-) ;-)   معاشرتهامون  سریع  نسخه ی خودمون رو برای  دیگران میپیچیم  و بی اونکه هیچگونه درک کامل و  تصویر صحیحی از شرایط طرف داشته باشیم ،  اقدام به  راهنمایی و مشاوره  و  پیچیدن نسخه ای میکنیم که  تنها  مناسب درد خودمونه  ،   نه اینکه دردی از طرف دوا نمیکنه ،  بلکه دردی هم افزوده میشه به درداش.   

همسایه ای در  مکانی که خوابگاه دانشگاه در آنجا بود داشتم،  که یکروز تصادفی متوجه ی بحث من با   نامزدم بصورت تلفنی شد و  تمام مدت  به صحبت هایمان گوش میداد زیرا  من زیر سایبانی ایستاده بودم که او بالایش از پنجره ی باز خانه اش بر من اشراف داشت،  او مرا فراخواند و با آنکه شصت سالی از من بزرگتر بود و بحرف خودش  80 ساله بود  به من گفت که  از جر و بحث من و نامزدم  متاثر شده  و قصد کمک دارد،   و چنین لطفی را  حتی برای برادرش نکرده  و  چاره ی تمام اختلافات زناشویی ست ،  سپس پیش از گفتن راه حل جادویی و شاه کلید مشکل گشایش از من چند سوال عجیب پرسید و گفت؛  اختلاف قدی هم دارید تو و نامزدت؟ 

من به یاد قامت کوتاهه بهاره افتادم و از سر عشقی که با تجسمش در وجودم موج کشید بی اختیار لبخندی به مهر بر لبانم نشست و گفتم ؛ اره 

او گفت ؛  لابد خیلی هم زیاد،  درسته؟ 

من کمی تعجب کردم و با خود پنداشتم که بی شک او تجربه ی زیستی بالایی دارد و لحن حرفهای من پی به چه نکات بی ربطی از قامت او برده  ،  جلل خالق،  نکند  موکل داشته باشد و یا جنی،  روحی،  چیزی از عالم غیب با وی در ارتباط باشد، با کمی مکث  و با لحنی متعجب و نگاهی خیره گفتم؛ بله،  درست میفرمایید.  

او گفت ؛  دوای دردت پیش منه،    یه آدرس بهت میدم میری پیشش و یه کفش انتخاب میکنی و میگی همون جوری درست کن که واسه آقای نوبری  دوخته بودی.  و از این به بعد در هر مجلس و مکانی که داری با نامزدت حضور پیدا میکنی  اون کفش ها رو میپوشی ، و از همین آدرسی هم که بهت میدم  چند جفت کفت زنانه  برای  نامزدت تهیه میکنی و به کفاش بگو که همون مدل کفشای همسر آقای نوبری  درستش کن. تا  مشکلاتت حل بشه. 

من متعجب شدم،  و به کفاشی رفتم و با  کمی تردید ماجرا را برای مغازه دار نقل کردم،  او کمی از بالای  عینک خیره به قد و قامت من شد  و گفت  خب پسرجان  شما  که ماشالله خودت یک متر  و  نود  سانتی متر قد داری ،  با این تفاصیل  لابد قد نامزدت  دو متر پنجاه باید باشه که  آقای نوبری  تو رو فرستاده  پیش من،   درسته؟ واقعا قد نامزدت دو متر و نیمه؟ 

من که فکم افتاده بود  گفتم _  نخیر  قربان،  این چه حرفیه؟  نامزد محترمه ی بنده  نهایت امر  یک متر و شصت قد دارند.   

کفاش گفت ؛ پس با این اوصاف اگر از نسخه ای که آقای نوبربی پیچیده  پیروی کنی  با پوشیدن کفشهای جدید شما قدت میشه دو متر و پنج سانت،  و خانم با پوشیدن کفشهایی که مث کفشای همسر نوبری باشه  ،  قدش میشه همان یک متر و شصت سانت 

گفتم  چه ربطی داره؟ من گیج شدم،  

عاقبت ناچار کل ماجرا را تعریف کردم و او فقط هار هار خندید  و من مثل ماست   به او خیره ماندم تا بلکه  شاید میان خنده هایش   ،  کلامی،  حرفی، سخنی،   کلمه ای  گفته شود و من هم پی به ماجرا ببرم. 

سرآخر  شاگرد کفاشی از من پرسید  ؛  تا حالا آقای نوبری رو کنار خانمش دیدی؟ 

گفتم  والا من حتی خود آقای نوبری را یکبار آن هم  در حالی که در کوچه بودم و او  در خانه اش و  در پشت پنجره  زیارت کردم   ،  چه برسه به اینکه بخوام در کنار همسرشون دیده باشم .  

چندی گذشت و من تصادفی  درون کوچه نوبری را کنار همسرش دیدم،  که زیر یک چتر می آمدند،  

نوبری یک پایش کوتاه تر از پای دیگرش بود  و با لطف پوشیدن کفشهای سفارشی که هر کدام ده سانتی متر ارتفاع در کف کفشها داشتند  به زحمت  هم قد  و هم اندازه ی همسرش میشد،  البته تنها تا کمر.  چون  نوبری  نهایتن  نود  سانتی متر قد داشت ،  و  همسرش  هم قد و قامت  من  بود  و کفشهای اسپورت و بی اج پا کرده بود تا مبادا بر اختلاف قدی شان افزوده شود،  

جالب اینجاست که نوبری شدیدا  پیگیر هم بود که چه شد ؟  کفشها را گرفتی؟  راضی هستی؟  دیگر که  بین تان  بحث و گفتگو  نشده؟   

و چنان  منت نیز میگذاشت بر سرم  که  چنین نسخه ای را برایم پیچیده است  که نگو و نپرس..... 

Time ۰۳:۱۱      Date :۱۳۹۹/۰۴/۲۸ 

{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}

   ____________________________________________